Sunday, October 3, 2010

Poezi nga Mardena Kelmendi


Ne....



Ne peshperimat e ''Dashurise...!
fjalet shkunden nga trungu i lodhur i kohes

dhe me ne fund nje -Ah...dhimbjeje
perplasje zhurmash shpirterore

Toka e rrudhur per nje jave e pak ,
shtron mbi rruge eshtra qe kercasin

Planeti brenda universit tone fizik rrudhoset
marshim kalimtaresh shtrak shtrak .

Ne, ne te gjitha gjuhet bejme planin e shekullit..
Ne, gjethet e nje trungu me pluhur kozmik
Ne ,tipik ndares stinesh ecim pa frik,
shtrak shtrak
drejt fluturimit magjik ne koh pa stine
Me grimca eklipsesh ne aora
neper duar mbajme misterin
.......te hedhur ne shpine
Vdekshmerine!

venerdì 15 maggio 2009

Per miqte e miqesine






Tani shkoj te fle
...dhe pse eshte dite
qetesisht me doren tende futur ne shpirtin tim
duke lene te kuqte e mullages
puthur nga vesa e mengjesit ende jashte
Falem...
...falem qe ata shpirtera te shpetojne
shpirtrat e agimeve
mbas perendimeve ku mjegullat shtrihen ne kanalet e kujteses
pa trup, pa endrra
deshirat i le te lira si ushtaret antike
qe s'mundet ti kapin
cdo vale qe si ty kthehet dhe nje shpirt shkon
e neper vale ti shkon e nje shpirt kthehet
duke kapercyer furtunat e matane kohes
ti je perseri fjale e bukur e jetes ...
Miqesi!



Miqesise..

Ne rrugen e Durresit u ndame miqte e mi
duke rendur drejt kohes qe tabllo endrrash kishim krijuar
trotuarit tashme thyer i lame zerin tone jehone ''do te vij,,
duke qeshur e qare me ndjesite rinore pa shijuar

supit djaloshare derdheshin floket kacurela te mikes
buzen e lamtumires tatuazh sot ,gjoksit rrin
kur u ndame ,atje ku gjetem rrugen e ikjes
mbas mjegulles vjeshtake lame me te bukurin kujtim

Ate cope qiell me vehte e morrem si pentagram te kenges
tani larg
me ju miq e ndava pa menduar
rrugeve te ftohta do ecja ne rrudhat e gjalla te brenges
morra kitaren duke vene notat
sa me keni munguar
sa me keni munguar....

Kam ardhur te gjej kaq here nje lot te pa thare ende
sy mbeshtetur Dajtit, bulevardit, pazarit vjeter emrin e tyre belbezoj
sa vetmi, zhurme qe heshte brenda meje dhembeshem
rrjedha e lumit Lane ashtu lodhur derdhur ne dete
kengen e mallit per ju brigjeve te tjera ma dergoj

sjell perseri ketu zerin tim te kenges se malluar
dedikuar brezit tim ne emer te miqesise
me kete rini sot rritur prane meje merguar
te ndjej shijen e atdheut qiellin tim te dashurise


Dhe pastaj.miqesisht. ...

Shelgut lotderdhur degezat ja gershetoj...
te kesaj pranvere ja hedh kurore, lulet e shpreses...
portat e largimit ende rrine hapur....
ku hyjne e dalin renkimet e harreses
Miqte e mi...
......Une dhe stinet
rrime ulur... ,
...tryezes me mbulese kujtimesh i hedhim therrime malli
e gishterinjte ngjyejm tastierave te uritur cdo dite
nuk jemi vetem...ah.. . sigurisht
sepse me takimin e heshtur
...nuk mbushen udhet driteverbuese te largimeve
keshtu gjithmone malluar diku jemi sinqerisht!

Me pas...


Ne katin e peste te kohes

231 shkalle

ne ballkonin e kujtimit ,ngel lulja e jetes

e vetmja shenje qe i leme prekjes

nga dikush tjeter gdhendet emri ,

pastaj...

....ne Porten Infinite...

pas vdekjes!

No comments: